We kunnen de maag zien als ons tweedelijns verteringssysteem omdat de mond eigenlijk het eerste belangrijke facet is van voedselverwerking en opname. Goed kauwen maakt het verwerken van voedsel tenslotte een stuk makkelijker voor onze maag en darmen. Ook is de maag gebaat bij een goede vulling. Als het goed gevuld is, zet het brein de maag serieus aan het werk om maagsappen en zuren te produceren. Eenmaal in de maag aangekomen beginnen de belangrijke processen van splitsing van koolhydraten, eiwitten en vetten. Voor de splitsing van eiwitten en vetten is een heel zuur milieu (laag ph) nodig in de maag. Voor de splitsing van koolhydraten is een zwakkere zuurgraad nodig (hoge ph). We noemen deze zuurgraad de PH-waarde. We gaan er in stappen dieper op in.
Als er voeding binnenkomt en onze maag raakt goed gevuld, geeft onze brein het signaal om flink wat maagsappen te produceren om het voedsel te gaan verteren. Onze maag produceert dagelijks 2,5 tot 3 liter maagsap. Deze sap bestaat uit meerdere stoffen die samenwerken in de maag.
Voor verdunning en als oplosmiddel.
Dit is een eiwit afbrekend stofje. Zeer belangrijk want eiwitten vergen het meeste werk om af te breken. Als de eiwitten in contact komen met de maagwand, gaat de maagwand pepsinogeen afscheiden. Pepsinogeen is nog inactief en moet worden geactiveerd in het actieve pepsine.
Ook wel HCL genoemd. Dit is een sterk zuur om de zuurgraad van voeding te verlagen maar ook om het inactieve pepsinogeen te activeren naar pepsine. Hierdoor kan pepsine samen met HCL hun eiwit en vet verterende werking vervullen.
Dit is een super belangrijke stof in het maagsap die de vitamine B12 als het ware moet activeren uit voeding om in de darmen te kunnen worden opgenomen
Slijm moet de maagwand beschermen tegen het zuur van de maagsappen.
Na de vertering in de maag wordt de zure brei als het ware afgeblust door een soort blusmiddel dat uit de alvleesklier komt. Anders zou onze dunne darm wegsmelten door de enorm sterke zuurgraad. Dit blusmiddel heet natrium bicarbonaat. Vanaf hier gaan specifieke kleine stofjes de overige afbraak van koolhydraten, eiwitten en vetten regelen.
Lactase is vooral bij de geboorte in grotere mate aanwezig voor de verwerking van onze moedermelk. Daarna neemt het af in productie en is de kans groot dat we melkproducten minder goed kunnen verwerken.
Door de capaciteit om extreme zuren te produceren, is de maag bij een goede functie ook in staat bijna alle infecties te doden die van buitenaf binnen proberen te komen. In zulke zure omstandigheden is het simpelweg niet mogelijk om te overleven.
De maag is een orgaan dat wordt aangestuurd door ons brein. Dit gaat helemaal vanzelf en hier hoeven we niet bij na te denken. Maar, wat gebeurt er als er bijvoorbeeld stress is?
We geven een goed voorbeeld over de evolutionaire gang van zaken. Als ons lichaam in een onveilige situatie verkeert, gaan onze bijnieren stresshormonen produceren, zoals adrenaline en cortisol, om alle energie naar onze spieren te laten gaan om ons in veiligheid te brengen. Als dit gebeurt, sturen de bijnieren een signaal naar de maag om te stoppen met alle spijsverteringsprocessen. Want zeg eerlijk, we gaan niet rustig ons eten verteren als we achterna worden gezeten door een leeuw, toch?
Tegenwoordig worden we niet achtervolgd door echte leeuwen, maar is er wel sprake van chronische leeuwtjes. Door leefstijlfactoren zoals slaapgebrek, slechte voeding, werk, relatie of te weinig bewegen kunnen we in een staat van chronische stress verkeren. Dit heeft hetzelfde effect op ons verteringstelsel, maar dan in iets minder mate.
Dus op een rijtje: bij stress worden er meerdere processen geremd, namelijk:
Veel voorkomende symptomen zijn:
Door verteringsproblemen kan de voedselbrij gaan gisten met potentieel reflux (maagzuur oprispingen) als gevolg. Ook komt de opname van Vitamine B12 uit voeding in gevaar EN kunnen onverteerde eiwitresten in de dunne darm komen met potentieel negatieve gezondheid gevolgen van dien. De dunne darm is niet gebouwd op grote stukken eiwitten en vet. In veel gevallen ligt de reflux dan dus aan een tekort aan maagzuur in plaats van een teveel wat vaak vermoed wordt.
Als ik je nu uitleg dat de functie van maagzuurremmers en beschermers letterlijk het ‘minder zuur maken’ van de maagsappen is, begrijp je ook dat alle bovengenoemde processen hiervan in de soep lopen. Ook ontstaan er grote zorgen over onze magnesiumopname, omdat het gebruik van maagzuurremmers verstorend werkt op onze magnesiumstatus.
Best wel scheef als we daar dan ook nog maagzuurremmers aan toevoegen. Beter kunnen we dan denken aan een optimalisatie van het voedingspatroon met meer groenten, meer water en een verlaging van stress middels mindset verbetering, yoga en ademhalingstechnieken toch?
Het is ook belangrijk om voldoende te eten als er begonnen wordt aan een maaltijd, maar we willen weer niet teveel calorieën binnen krijgen waardoor we in gewicht aan zouden kunnen komen. Hmm… hoe moeten we dat dan oplossen? Het antwoord is simpel: groenten. Door bij elk of meerdere eetmomenten groenten toe te voegen, zorgen we voor een super gezonde, laagcalorische toevoeging die de maag goed vult en voeding beter helpt te verteren.
Met een supplement kun je ook inspelen op de werkingsmechanismen van de vertering, door te kiezen voor een product waar HCL, pepsine EN digenzymes in zitten. Deze enzymen helpen bij de vertering van eiwitten, vetten, koolhydraten EN lactose. Zo speel je in op de oplossing van de oorzaak in plaats van symptoombestrijding!
We gaan heel vaak uit van wat we voelen, maar dit kan een vertekend beeld geven van wat er echt aan de hand is. Je weet simpelweg nog niet, wat je niet weet! Onze missie is om je daar duidelijkheid in te geven, zodat je keuzes gezonder worden en daadwerkelijk bijdragen aan de oplossing van jouw problemen.